Üçler Mezarlığı- konya üçler mezarlığı hikayesi

konya üçler mezarlığı hikayesi

Dedem, imamı bulunduğu Dolav Camii’nden, Tekke mahallesindeki camiye veya bir mevlide, davete gidip gelirken, yol uzun olduğu için kestirmeden, Üçler Mezarlığı’nın içinden geçerdi. Burası Konya’nın en büyük mezarlığıydı. Şimdi dedem ve amcam da orada yatıyorlar.

Dedem mezarlığa girer, okuyarak boydan boya geçerdi. Birisi, “Yahu deden ölülerle ahbap mıdır, nedir? Geçen gece baktım mezarlıktan çıkıyordu.” demişti.

Dolav mahallesinde “Kişilere diye anılan, bir kasap ailesi vardı. Bunlardan “Kara Mehmed” diye, Allah rahmet eylesin, vurduğu vurduk, kırdığı kırdık belalı bir adam vardı.

Bu, Kara Mehmed anlatmıştı:

Gece, meyhaneden çıktım, evime gidiyorum. Kabristanını içinden geçerken, bana doğru bir karaltı yürüdü. Acaba bir düşmanım mı, diye kendime geldim. O sırada uzaktan selam verip yanıma yaklaştı. Hacı Veyis Efendi imiş.

“Oğlum, dedi; bugün Mevlevi Şeyhi Mesnevihan, Sultan Selim Camii hatibi Sıdkı Dede vefat etti. Rahatsızdım, cenazesine gelemedim. Gel, seninle onu ziyaret edelim…”

Beni peşine taktı, götürdü. Kabrin yanına oturdu, dua etti. Sonra:

“Oğlum bir de filan hoca var, filan vari filan var… Gelmişken onları da ziyaret edelim.” Dedi; onları da dolaştık… Eve döndüğümde, sarhoşluğum geçmişti. Hanımı uyandırdım. “Hanım, kalk bana bir su ısıt” dedim. Boy abdesti aldım. Uyuyamadım. Dedeniz gözümün önünde… kalktım camiine gitti.

Camide baktım, namazdan önce vaaz ediyor. Ben günahkar insanım; şöyle arkaya bir yere oturayım dedim. Beni gördü, “Yakına gel oğlum, yakına gel!” diye çağırdı. Namazdan sonra, “Oğlum, gece ben sana çok dua ettim.” Dedi. Elini öptüm. Kendisine,

“Hocam benim ömrüm gafletle geçti. Ben çok günah işledim. Bana dua edin.” Deyince,

“Oğlum hepimiz geçmiş günahlarımıza tövbe edeceğiz. Bizim dinimiz öyle güzel bir din ki, tövbe eden, günahsız bir kimse gibi olur. Yeter ki, bundan sonra sebat et oğlum.” Diye cevap verdi.

Ondan sonra namazı bırakmadım. Dedenin arkasında namaz kılmaya gayret ettim. Onun kerametleri çoktur. Birisi de işte benim halimdir. Aman dedenizin hatırını kırmayın.

Üstad Ali Ulvi Kurucu Hatıralar

Ertuğrul Düzdağ

Cilt 1-s:141-142-143